اعتصاب برخی از کامیون‌داران برای رسیدگی به مطالباتشان همچنان ادامه دارد و مجلس و بسیاری از مسئولان دولتی و غیردولتی به این موضوع واکنش نشان داده و رسیدگی به مطالبات و رفع مشکلات آنها را درخواست کردند.
ادامه اعتصاب کامیون‌داران و واکنش مسئولان
در پی این اعتراضات، مجلس و بسیاری از مسئولان دولتی و غیردولتی خواستار رسیدگی فوری به مشکلات رانندگان شده‌اند. روز گذشته، محمدرضا رضایی‌کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس، نامه‌ای منتشر کرد و از همه دستگاه‌های مسئول از جمله وزیر صمت و راه و شهرسازی خواست تا پایان روز شنبه ۱۰ خرداد ۱۴۰۴، گزارش اقدامات خود را برای حل مشکلات کامیون‌داران به این کمیسیون ارائه دهند.
جلال موسوی، نایب‌رئیس کانون کامیون‌داران کشور، با اشاره به مطالبات موجود گفت: بیش از ۵۰ مطالبه وجود دارد، اما فعلاً روی ۲ تا ۳ مورد قابل پیگیری تمرکز شده است. به گفته او، ۸ مصوبه از سوی وزارت راه دریافت شده که یکی مربوط به کامیون‌های سوخت و باقی برای دیگر رانندگان است. مهم‌ترین آنها شامل شاخص "تن بر کیلومتر"، اصلاح نظام بیمه، رسیدگی به سهمیه سوخت، حذف بومی‌گرایی در نوبت‌دهی و ایجاد سامانه نوبت‌دهی است.
وی همچنین اعلام کرد برخی رانندگان بار فولادی تا شش ماه کرایه دریافت نکرده‌اند و قرار شده در صورت تأخیر بیشتر، شرکت حمل‌ونقل مسئول پرداخت باشد. موسوی با انتقاد از دخالت نهادهای نامرتبط و فشار بر رانندگان، تاکید کرد: «راننده واقعی هیچ‌گاه به همکارش آسیب نمی‌زند.»
مشکل بیمه و سوخت رانندگان
مجتبی یوسفی، عضو کمیسیون عمران مجلس، درباره مشکلات بیمه گفت: حدود ۲۰۰ هزار راننده به‌صورت خویش‌فرما بیمه هستند و برخلاف معمول، حق بیمه کامل را خودشان پرداخت می‌کنند. همچنین برخی از رانندگان به دلیل مصرف بالای گازوئیل – که به‌خاطر کیفیت پایین خودروهای داخلی طبیعی است – با کاهش سهمیه سوخت مواجه شده‌اند.
او تأکید کرد که تخصیص سوخت باید بر اساس پیمایش واقعی باشد و مسیر برگشت (حتی خالی) نیز لحاظ شود. به گفته یوسفی، لایحه مدیریت سوخت و حمل‌ونقل که در آن به بیمه اجباری، نوسازی ناوگان و یارانه حمل‌ونقل پرداخته شده، مراحل نهایی را در مجلس طی می‌کند.
مطالبات اصلی رانندگان
رانندگان کامیون مدت‌هاست خواهان بهبود شرایط کاری هستند. برخی از مهم‌ترین مطالبات آنها عبارتند از:
-
پرداخت حق بیمه توسط دولت
-
اختیار کامل راننده در تعیین نرخ کرایه
-
تناسب کرایه با هزینه‌های جاری و تورم
-
تخصیص سوخت بر اساس پیمایش واقعی
-
بهبود امکانات رفاهی در پایانه‌ها
-
پرداخت به‌موقع کرایه حمل بار
-
حذف واسطه‌گری در بارنامه
-
افزایش امنیت جاده‌ها
-
برخورد با قطعات غیراستاندارد
-
تسهیلات نوسازی ناوگان
-
بیمه درمانی برای راننده و خانواده
-
حذف جریمه‌های سنگین برای خطاهای غیرعمد
-
مقابله با ورود کامیون‌های فرسوده
-
شفاف‌سازی نرخ کرایه و حذف رفتارهای سلیقه‌ای
جزئیات سه مطالبه تأییدشده رانندگان کامیون
در پی اعتراضات اخیر کامیون‌داران، مسئولان وزارت صمت، شرکت ملی نفت، مجلس و هیأت دولت وعده داده‌اند که سه مطالبه کلیدی را در اولویت قرار دهند. این سه مطالبه به شرح زیر است:
۱. اصلاح سهمیه و جدول قواعد سوخت (سه نرخی شدن گازوئیل)
وزارت صمت و شرکت ملی نفت اعلام کرده‌اند که جدول قواعد سوخت متناسب با نوع ناوگان و شرایط کاری رانندگان به‌زودی بازنگری خواهد شد. هدف از این اقدام، کاهش نارضایتی ناشی از تخصیص ناعادلانه سوخت است.
۲. اصلاح نرخ بیمه رانندگان
اصلاحیه‌ای در خصوص بیمه تأمین اجتماعی رانندگان در دست تدوین است. قرار است این موضوع طی هفته آینده به هیأت وزیران و سپس به مجلس شورای اسلامی ارائه شود تا از فشار اقتصادی بر رانندگان کاسته شود.
۳. به‌روزرسانی شاخص «تن-کیلومتر» و تسریع در پرداخت کرایه
شاخص تن-کیلومتر به‌عنوان یکی از معیارهای اصلی در تعیین نرخ کرایه حمل بار، در حال بازنگری است. کانون رانندگان نیز قرار است پیشنهادهای خود را به جلسات کارشناسی ارائه دهد. همچنین مقرر شده است پرداخت کرایه‌ها به رانندگان در کوتاه‌ترین زمان ممکن انجام شود. چنانچه صاحب کالا از پرداخت سر باز زند، شرکت حمل‌ونقل موظف به تأمین مالی کرایه خواهد بود، نه راننده.
جمع‌بندی: راهی جز شنیدن نیست
این اعتراضات اخیر کامیون‌داران، صرفاً یک واکنش لحظه‌ای به سهمیه‌بندی سوخت یا مشکلات بیمه‌ای نیست؛ بلکه حاصل سال‌ها انباشت مطالباتی است که بی‌پاسخ مانده‌اند. رانندگان، همان‌طور که فعالان این حوزه تأکید کرده‌اند، نه آشوب‌طلب‌اند و نه اهل برهم‌زدن نظم؛ راننده‌ها شریف‌ترین قشر جامعه و سربازان بی‌ادعای اقتصاد کشورند که در بحران‌ها، دوشادوش دولت و ملت ایستاده‌اند. اکنون نوبت دولت است که با صداقت، شفافیت و اقدام عملی، اعتماد فراموش‌شده را بازسازی کند. تحقق سه مطالبه اعلام‌شده می‌تواند گام اول باشد، اما بدون تداوم گفت‌وگو، ضمانت اجرا و رسیدگی به سایر خواسته‌ها، این گام به سرانجام نخواهد رسید. آینده حمل‌ونقل ایران، وابسته به اراده‌ای است که بخواهد صدای زمزمه چرخ‌های خسته جاده را بشنود و نه فقط وعده، بلکه عمل بیاورد.
💬نظر شما چیست؟ آیا سه مطالبه فعلی کافی‌اند یا هنوز راه زیادی باقی مانده؟ دیدگاه‌تان را با ما به اشتراک بگذارید.
.jpg)
نظر دهید